Przejdź do zawartości

Anna Finocchiaro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Finocchiaro
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1955
Modica

Minister ds. kontaktów z parlamentem Włoch
Okres

od 12 grudnia 2016
do 1 czerwca 2018

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Maria Elena Boschi

Następca

Riccardo Fraccaro

Minister ds. równouprawnienia Włoch
Okres

od 17 maja 1996
do 21 października 1998

Przynależność polityczna

Demokraci Lewicy

Następca

Laura Balbo

Anna Finocchiaro (ur. 31 marca 1955 w Modice) – włoska prawniczka, urzędniczka i polityk, parlamentarzystka, w latach 1996–1998 minister ds. równouprawnienia, od 2016 do 2018 minister ds. kontaktów z parlamentem, przewodnicząca frakcji senackich włoskiej lewicy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1978 ukończyła studia prawnicze, pracowała w jednym z oddziałów Banca d'Italia, w 1982 została zatrudniona jako urzędnik. W 1985 została zastępcą prokuratora w Katanii. Działalność polityczną rozpoczęła w ramach Włoskiej Partii Komunistycznej. W 1991 przystąpiła do powołanego na bazie PCI nowego ugrupowania – Demokratycznej Partii Lewicy. W 1987 z ramienia komunistów uzyskała mandat posłanki do Izby Deputowanych. Z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, zasiadając w niższej izbie włoskiego parlamentu nieprzerwanie do 2006 w ramach X, XI, XII, XIII i XIV kadencji.

Od 17 maja 1996 do 21 października 1998 zajmowała stanowisko ministra ds. równouprawnienia w rządzie, na czele którego stał Romano Prodi[1]. W 1998 została działaczką Demokratów Lewicy, stronnictwa powstałego w oparciu o PDS i małe ugrupowanie lewicowe.

W 2006 została wybierana w skład Senatu XV kadencji, przewodniczyła frakcji senackiej Drzewa Oliwnego. Z Demokratami Lewicy w 2007 przystąpiła do nowo powołanej Partii Demokratycznej. W 2008 bezskutecznie ubiegała się o stanowisko prezydenta Sycylii. W tym samym roku w przedterminowych wyborach parlamentarnych utrzymała mandat senatora na XVI kadencję, w której powołano ją na przewodniczącą partyjnego klubu senatorów. W 2013 została senatorem XVII kadencji.

12 grudnia 2016 ponownie weszła w skład włoskiego rządu. Premier Paolo Gentiloni powierzył jej funkcję ministra ds. kontaktów z parlamentem[2]; pełniła ją do 1 czerwca 2018.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]